Το Κινέζικο Κάθισμα

Το Κινέζικο Κάθισμα – Ζουό Χαν [Kιν.: Zuò hàn 坐汉 | Σανσκρ.: Μπασά Τσινί – Basā cīnī बसा चीनी] ή Γαλήνια Αντανάκλαση – Νιντζίνγκ Ντάογιν [Kιν: Níngjìng dàoyǐng 宁静倒影 | Σανσκρ.: Σαν Πρατιβίμ - Śānta pratibimba शांत प्रतिबिंब] όπως την λένε οι Κινέζοι είναι μια πρακτική αιώνων, την οποία έχουν υιοθετήσει πολλές τέχνες στην Ανατολή. Για παράδειγμα στο Καράτε το λένε Σέϊζα [Ιαπ.: 正座] και σημαίνει Σωστό Κάθισμα. Η συγκεκριμένη θέση, η οποία είναι μια παραλλαγή της Καθιστής θέσης - Ζουό Τσαν Γιν [Kιν.: Zuòchán yí 坐禅仪 | Σανσκρ.: Τσεν Ντιάν - Jhēna dhyāna झेन ध्यान] σε πολλούς μοιάζει απλή, στην πραγματικότητα όμως σχεδόν όλοι δυσκολεύονται να την εκτελέσουν και να την εφαρμόσουν. Και όμως η συγκεκριμένη θέση, αποτελεί μία πολύ βασική άσκηση που δεν πρέπει να παραλείπεται. Είναι επίσης ιδιαίτερα επίπονη, όσο περισσότερο είναι ταλαιπωρημένο το σώμα μας και μάλιστα το πρώτο διάστημα πολλοί δεν αντέχουν να καθίσουν έτσι ούτε λίγα λεπτά.
Οι περισσότεροι που τη δοκιμάζουν και “δυσκολεύονται” δημιουργούν μια αμυντική ασπίδα και αρχίζουν ερωτήσεις του τύπου: "Γιατί πρέπει να καθόμαστε έτσι;", "Δεν δημιουργεί προβλήματα στα γόνατα;", "Έχει κάποια σημασία;", "Γιατί πρέπει τα μάτια μας να είναι κλειστά;" θέλοντας απλά να κερδίσουν χρόνο ή να την αποφύγουν.

Δεν χρειάζεται πολύς χρόνος για να ανακαλύψουμε ότι, για όλη αυτή την απλή άσκηση, το «απλά να κάθεσαι» είναι μια δύσκολη κατάσταση, η οποία προκαλεί τις περισσότερες από τις αυτόματες, γνωστικές λειτουργίες του εγκεφάλου. Το «απλά να κάθεσαι» είναι τόσο το ευκολότερο όσο και το πιο δύσκολο πράγμα που μπορεί να προσπαθήσει ένας άνθρωπος. Για πολλούς μαθητές είναι μια καταπιεστική άσκηση, γιατί απαιτεί ηρεμία, χαλάρωση, όχι σκέψη, όχι απόσπαση της προσοχής, αποδοχή και πάνω από όλα πειθαρχία, πράγματα που ο μοντέρνος τρόπος ζωής έχει φροντίσει να κλονίσει.

Τα βασικά οφέλη της είναι τα εξής:

1. Ανακουφίζει από τους σωματικούς πόνους των ποδιών και της μέσης καθώς:
- πρώτον η στήριξη δε γίνεται στα γόνατα
- δεύτερον το πέλμα είναι σε χαλαρή θέση
- τρίτον η πλάτη είναι σε ίσια.

2. Λύνουν τα νεύρα των ποδιών.

3. Προαγάγει τον σωστό έλεγχο της αναπνοής, πάντα με τις σωστές οδηγίες από έναν έμπειρο δάσκαλο. Τις περισσότερες φορές γίνεται χρήση της κοιλιακής αναπνοής, αλλά και τις αναπνοής μέσω του διαφράγματος ώστε τα πνευμόνια να έχουν την λιγότερη επιβάρυνση.

4. Βοηθάει στην καλλιέργεια της αυτοπειθαρχίας, της ηρεμίας και της συγκέντρωσης.

5. Καταπολεμά το άγχος και μειώνει την ένταση και τον εκνευρισμό.

Η συγκεκριμένη άσκηση είναι καλό να γίνεται:

-Στην αρχή του μαθήματος καθώς βοηθάει τον μαθητή να ηρεμήσει, να συγκεντρωθεί και να προετοιμαστεί για το μάθημα που θα ακολουθήσει. Τα κλειστά μάτια βοηθούν στην επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου.

-Ύστερα από έντονες ασκήσεις, ώστε να μπορεί ο οργανισμός να ηρεμήσει (π.χ. να πέσουν οι παλμοί της καρδιάς, να ρυθμιστεί η αναπνοή)

-Λίγο πριν το τέλος του μαθήματος, για λόγους χαλάρωσης και ανακούφισης.

-Οι μαθητές πρέπει να συμπληρώνουν τουλάχιστον 10 λεπτά στη συγκεκριμένη άσκηση σε κάθε μάθημα ώστε να έχει αποτέλεσμα.

Φυσικά καθ' όλη την διάρκεια της άσκησης, φροντίζουμε ώστε η πλάτη μας να παραμένει σε ευθεία θέση, τα μάτια μας να είναι κλειστά και η αναπνοή μας να είναι κοιλιακή και να εναλλάσσεται με εισπνοή, κράτημα και εκπνοή, σε ίσους πάντα χρόνους (για παράδειγμα παίρνουμε για 10 δευτερόλεπτα ανάσα, την κρατάμε για άλλα 10 και την βγάζουμε σε 10 δευτερόλεπτα.)

Mια Εργασία από την
Δασκάλα Σταυρίδου Αλεξάνδρα
Δημοσιοποιείται Με την άδεια της